منو از یاد نبر....
منو از یاد نبر....
منو دست باد نده
منو تنها نگذار
رو کلک خیال بنشانم و به فردا ببرم
به اونجا که تنهایی مرده
غم دیگه نیست
به اونجا که همه عاشقن
همه دوست داشته اند و دوست دارند هم را....
منو از یاد نبر
منو از یاد نبر
( باروون )
ای کاش می شد
ای کاش می شد...
کاش می شد بدی هارو درنوردید و به خوبی رسید...!
کاش می شد سیاهی رو شکافت و به سپیدی رسید...!
کاش می شد همیشه خندید
کاش می شد کسی از ما نمی رنجید
کاش می شد عشق رو دید
شاید اونوقت همه چیز ممکن بود
همه جا خوبی بود
همه جا روشن بود
همه می خندیدند....
( باروون )
عشق،عاشق،معشوق بی وفا....
عشق،عاشق،معشوق بی وفا....
با ورق زدن افکار آشفته ام به جایی می رسم که عشق را تبری می بینم بی رحم که بر اندام درخت عاشق فرود می آید و معشوق بی وفا همان عابر بی احساس است که گویا صدای زجه های عاشق تنها را نمی شنود و رنجش را نمی بیند... اینجاست که بار دیگرتک تک سلول های قلبم فریاد می زنند :
دیگر کسی را دوست نخواهم داشت.....!
( باروون )
تا بعد
کاش سنگ ها هم می توانستند اشک بریزند !
کاش سنگ ها هم می توانستند اشک بریزند !
کاش سنگ ها هم می توانستند اشک بریزند ! آنوقت شاید آن تکه سنگ مانده در راه می گریست، به حال خود و آنان که آمدند و رفتند و نماندند بر جای....
به راستی چه اهمیت دارد اشک آن تکه سنگ برای او که هزار تکه کرد قلب شیشه ایم را؟! معنای اشک را چه می داند؟! چه خوب است که ما سنگ ها نمی توانیم اشک بریزیم......!
می نویسم
می نویسم
به یاد روزهای رفته و لحظه های گذشته، می نویسم و می نگارم آنچه بر من گذشت...
می نویسم از اشک و فریاد، از فغان و ناله های مانده در باد...
از درد و رنج، از تنهایی و بی هم نفسی...
از شکست و نفرت... از کینه می نویسم و از حسرت تا بی نهایت
باورش سخت است اما قلب این مجسمه ی سنگی پر از درد است.....
تا بعد
(باروون)
تنهایی
تنهایی
تنهایی و تنهایی و همیشه تنهایی...
این تنهایی گهگاهی سری به من می زند و تنهایم نمی گذرد...
اما اینبار تنها نیست و با کوله باری از غم و اندوه به دیدارم آمده...!
( باروون )
تا بعد
دلم تنگ شده بودا !!!
وای خدای من چقدر دلم برای اینجا تنگ شده بود. چند وقته بهت سر نزدم شوریده؟!
امروز که در اتاقت و باز کردم، اولین چیزی که حسابی خورد تو ذوقم بوی خاک رو تاقچه بود !! یه عالمه شرمنده ام به خدا خیلی دلم می خواست زودتر میومدم و یه دستی به سر و گوشت می کشیدم.... گلدونارو آب می دادو و برگای زردشونو می چیدم و.....
فعلا که یه گرد گیری حسابی لازم داری... میدونم از دستم دلخوری ولی قول میدم دختر خوبی بشم و زود به زود بهت سر بزنم. تو هم که تنها نیستی، یه عالمه دوست خوب داری:
هدیه، مرجان، علی، احسان و جواد و تمام اونایی که تو این مدت تنهاییت و میدیدن و تنهات نمی ذاشتن....
امروز اومدم به مرجان بگم تنبل نیستم به خدا یه عالمه کار داشتم، آدما هستن و گرفتاریهاشون...
به محیا بگم من با همه فرق دارم اینقدر می مونم تا بیرونم کنن!!
به احسان بگم دستم به قلم نمیره وگرنه دلم حسابی از این دنیا پره و تا ننویسم حالم خوب نمیشه
از بهرام تشکر کنم و بگم بد نیست دعا یاد بگیره !!! یکی و می شناختم که اونم بلد نبود دعا کنه !!!
از هدیه و بقیه هم یه عالمه تشکر کنم به خاطر اینکه تنهام نذاشتن و بگم یه دنیا همه تونو دوست دارم
نگیر از من هیچ سراغی
نگیر از من هیچ سراغی
دیگه از سکوت قلبم یه ترانه نمی سازم
دیگه از کابوس شبهای بی تو بودن نمی ترسم
کاش زودتر خودم رو می شناختم
از کنارت می گریختم
اما دیر نیست !!
حالا می دونم که هیچی از تو، توی قلب من نیست
آتش نفرت و کینه، آتش یه بغض کهنه
تل خاکستر درست کرد از همون عشق بیهوده
نگیر از من هیچ سراغی
که برای با تو بودن ندارم من اشتیاقی
عشق تو بار سفر بست از دل دیوونه ی من
نفرت و حسرت سوزوندش همه یادگار تو، در من
نگیر از من هیچ سراغی
که برای با تو بودن ندارم من اشتیاقی
من با تو هرگز
من با تو هرگز
سلام ای بی وفا ، ای بی ترحم
سلام ای خنجر حرفای مردم
سلام ای آشنا با رنگ خونم
سلام ای دشمن زیبای جونم
بازم نامه می دم با سطر قرمز
آخه این بار شده من با تو هرگز
نمی خوام حالتو حتی بدونم
تعجب می کنی آره همونم
همونی که زمونی قلبشو باخت
همون که از تو یک بت ، یک خدا ساخت
همونی که برات هر لحظه می مرد
که ذکر نامتو بی جون نمی برد
همونم که می گفتم نازنینم
بمیرم اما اشکاتو نبینم
همون که دست تو ، مهر لباش بود
اگه زانو نمی زد غم باهاش بود
حالا آروم نشستم روی زانوم
ولی دیگه گذشت اون حرفا ، خانوم
تعجب می کنی آره عجیبه
می خوام دور شم ازت خیلی غریبه
خیال کردی همیشه زیر پاتم ؟
با این نامردیت بازم باهاتم ؟
برات کافی نبود حتی جوونیم
تموم شد آره گم شد مهربونیم
دیگه هر چی کشیدم بسه دختر
نمی بینیم همو این خوبه ، بهتره
دیگه بسه برام هر چی کشیدم
فریبی بود که من از تو ندیدم
دروغی هست نگفته مونده باشه ؟
کسی هست تو خیال تو نباشه ؟
عجب حتی دریغ از یک محبت
دریغ از یک سر سوزن صداقت
دریغ از یک نگاه عاشقونه
دریغ از یک سلام بی بهونه
نه نفرینت چرا ، این رسم ما نیست
اگر چه این چیزا درد شما نیست
گل بیتا چرا اخمات توهم شد؟
چیه توهین به ذات محترم شد ؟
دیگه کوتاه کنم با یک خداحافظ
که عشق ما رسید به سد هرگز
مریم حیدرزاده
خسته
خسته
خسته ام از این من بی حنجره
خسته ام از پلک منگ پنجره
خسته ام از ظلمت این سایه سار
خسته ام از این همه چشم انتظار
ای طلوع ناب هر ویرانکده
ای کلید قفل کور میکده
خسته ام از این تبار شب زده
خسته ام از مستی بی عربده
با تو از تو قصه گفتم نازنین
در شب قصه نخفتم نازنین
با تو باید بگذرم از این سکوت
من تو را از تو شنفتم نازنین
ای طلوع ناب هر ویرانکده
ای کلید قفل کور میکده
خسته ام از این تبار شب زده
خسته ام از مستی بی عربده
باید از این آینه جاری شوم
من نباید در تو تکراری شوم
من به نه ! گفتن گذشتم از حصار
آه ! اگر دربند این آری! شوم
ای طلوع ناب هر ویرانکده
ای کلید قفل کور میکده
خسته ام از این تبار شب زده
خسته ام از مستی بی عربده
یغما گلرویی